پژوهشگران دانشگاه "ام.آي.تي"، دهها هزار سيناپس مصنوعي را روي يك تراشه نصب كردهاند تا قدرت ابررايانهها را براي ابزارهاي الكترونيكي كوچك نيز فراهم كنند.
به گزارش ايسنا و به نقل از تككرانچ، پژوهشگران دانشگاه "ام.آي.تي"(MIT) در پژوهش جديد خود، نوع جديدي از سيناپس مصنوعي مغز را ابداع كردهاند كه ميتواند عملكرد بهتري نسبت به انواع كنوني آن داشته باشد به طوري كه ميتوان دهها هزار عدد از آن را روي يك تراشه نصب كرد كه بسيار كوچك است. با اين كار، امكان ابداع ابزارهاي كوچكي فراهم ميشود كه ميتوانند محاسبات پيچيده هوش مصنوعي را مديريت كنند و نيازي به اتصال به مركز دادهها ندارند.
پژوهشگران در اين پروژه، نوعي "مقاومت حافظهدار" يا "ممريستور"(Memristor) ابداع كردند و در واقع تلاش كردند تا سيناپسهاي مغز را علاوه بر سيليكون، با استفاده از آلياژهاي مس و نقره شبيهسازي كنند. محصول اين كار، تراشهاي بود كه ميتواند تصاوير را با جزئيات دقيق به خاطر بسپرد و بازيابي كند.
هدف نهايي پژوهشگران ام.آي.تي اين است تا شبكههاي عصبي مصنوعي بزرگ و پيچيدهاي ابداع كنند كه در حال حاضر مبتني بر نرمافزار هستند و براي راهاندازي، به قدرت محاسباتي قابل توجهي نياز دارند. شبكههاي جديد با قابليت نصب روي تراشه ميتوانند در ابزارهاي كوچك از جمله تلفن همراه يا دوربين هم قرار بگيرند.
ممريستورها برخلاف ترانزيستورهاي قديمي كه ميتوانند بين دو حالت تغيير كنند و اساس رايانههاي امروزي را تشكيل ميدهند، مانند مغز عمل ميكنند و مقادير پيوستهاي را ارائه ميدهند. ممريستورها همچنين ميتوانند اين حالتها را به خاطر بسپارند و سيگنال مشابه را براي جريان دريافت شده، به راحتي و براي چندين بار بازسازي كنند.
آنچه پژوهشگران در اين پروژه انجام دادند، قرض گرفتن يك مفهوم از علم متالورژي بود. هنگامي كه پژوهشگران حوزه متالورژي ميخواهند ويژگيهاي يك فلز را تغيير دهند، آن را با فلز ديگري تركيب ميكنند كه ويژگيهاي دلخواه را دارد تا يك آلياژ پديد آيد. پژوهشگران ام.آي.تي نيز دريافتند كه اگر مس با نقره مورد استفاده در الكترود مثبت ممريستور تركيب شود، ثبات و قابليت اطمينان آن را در انتقال يونها افزايش ميدهد.
پژوهشگران با اين روش توانستند تراشههاي فوقالعاده كوچكي ابداع كنند كه دهها هزار ممريستور را شامل ميشود. اين ممريستورها نه تنها تصاوير قابل اطميناني را از حافظه بازسازي ميكنند، بلكه كارهايي مانند بهبود جزئيات را بهتر از ممريستورهاي پيشين انجام ميدهند.
اگرچه اين پژوهش هنوز در آغاز راه است اما پژوهشگران باور دارند كه شايد نتايج آن نهايتا به ابداع رايانههايي با مغز مصنوعي منجر شود كه ميتوانند كارهاي پيچيدهاي را در حد توانايي ابررايانههاي امروزي انجام دهند اما قدرت مورد نياز آنها بسيار كم است و نيازي به اتصال به شبكه ندارند.
منبع:https://www.beytoote.com/computer/technews/tnews11054207.html