يرنويسها سابقهاي طولاني در صنعت فيلمسازي دارند و نخستين زيرنويس نزديك به 90 سال پيش، يعني تنها چند سال پس از انقضاي سينماي صامت، به زبان ف
رانسوي روي يك فيلم هاليوودي در سينما به نمايش درآمد. از آن زمان تاكنون زيرنويسها به زبانهاي مختلف، چه در اكران سينمايي و چه در نمايش خانگي همراه با فيلمها ايجاد شدهاند تا امكان ارتباط مخاطبان با سينماي كشورهاي گوناگون را فراهم كنند. امروزه نيز هزينه ترجمه و توليد زيرنويسها آنقدر پايين آمده كه بسياري از آنها را ميتوان بهصورت رايگان از اينترنت دريافت كرد. اما بياييد كمي بيشتر با زيرنويسها آشنا شويم و ببينيم چه انواعي دارند و نحوه كاركردشان چگونه است.
انواع زيرنويسها
از ديدگاه ارتباط با فيلم، زيرنويسها را ميتوان به سه نوع تقسيم كرد: نوع اول، زيرنويسهايي هستند كه در تصاوير حك شدهاند. اين نوع زيرنويسها كه زيرنويسهاي «سخت» هم ناميده ميشوند، جزئي از فريمهاي فيلم هستند و به همين دليل امكان حذف آنها وجود ندارد. نوع دوم كه به زيرنويسهاي «نرم» مشهورند،از دنياي زيرنويسها چه ميدانيد؟در داخل فايل يك فيلم يا كليپ قرار دارند، اما برخلاف نوع اول در فريمها حك نشدهاند و ميتوان نمايش يا عدم نمايش آنها را به دلخواه تعيين كرد. براي مثال، در فايلهاي AVI امكان تعبيه تا هشت زيرنويس وجود دارد كه ميتوان انتخاب كرد. نوع سوم زيرنويسها بهصورت يك فايل جداگانه عرضه ميشوند و زيرنويسهاي خارجي (External) نام دارند.
علاوه بر اين، جالب است بدانيد زيرنويسها ميتوانند به شكل متني نباشند و زيرنويسهاي تصويري (Image Subtitles) هم وجود دارد! اينگونه زيرنويسها كه معمولا در DVDها يا VCDها مورد استفاده قرار ميگيرد، به جاي متن، تصاويري هستند كه روي فريمهاي فيلم به نمايش درميآيند.
اگر بخواهيم زيرنويسهاي خارجي را در نظر بگيريم، اين فايلها ميتوانند فرمتهاي مختلفي داشته باشند كه سه فرمت SubRip SubViewer و VPlayer مشهورترين آنهاست. اما احتمالا با خودتان فكر ميكنيد چگونه اين سه مورد مشهورترين هستند در حاليكه تا به حال اسمشان را نشنيدهايد!
حق هم داريد، زيرا اين سه فرمت معمولا با پسوند فايلهايشان، يعني srt، .sub. و txt. شناخته ميشوند. تفاوت فرمت و پسوند در آن است كه فرمت فايلهاي زيرنويس، نحوه چيدمان متون و زمانبنديها را در يك فايل كه معمولا داراي پسوند خاصي است، مشخص ميكند. به عبارت ديگر، لزومي ندارد يك فايل srt حتما با فرمت SubRip باشد، اما اگر اين پسوند را نداشته باشد، پخشكننده براحتي نميتواند نوع آن را تشخيص و نمايش دهد.
بجز اين سه پسوند، ممكن است با فايلهاي زيرنويس idx. هم برخورد كرده باشيد. فايلهاي idx. از همان نوع زيرنويسهاي تصويري است كه در بالا بيان كرديم و در آن به جاي متن، تصاويري براي نمايش روي فيلم گنجانده شده است. معمولا پخشكنندهها امكان پخش اين نوع زيرنويسها را نيز دارند، اما اگر فيلمي باشد كه از DVD برداشته شده است، احتمالا در كنار فايل idx فايل زيرنويس sub هم وجود دارد كه براي نمايش زيرنويس كفايت ميكند.